Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich
Oddział Katowice
Publikacje
Książka KOCHANY LWÓW zawiera historyczny szkic Lwowa, ukazując jego walory i akcentując jego wielowiekowe więzi z Polską, a także jego wielokulturowość i symbiozę Polaków, Rusinów/Ukraińców, Żydów, Ormian, Niemców i Austriaków oraz innych nacji; Ukazuje tradycje nauki i dydaktyki oraz niezwykły potencjał uczelni lwowskich przez pryzmat sław profesorskich; Uwydatnia pejzaż kulturalny Lwowa - literacki i artystyczny okresu międzywojennego; Lwów miastem ludzi wesołych - czyli życie rozrywkowe Lwowa, a także rekreacja sportowa i wypoczynek Lwowian - ulubione letniska i kurorty.
Część książki stanowią opisy walk o niepodległość i polskość Lwowa oraz Kresów Południowo-Wschodnich; Szczególnie patriotyczny wysiłek młodzieży lwowskiej nazwanej później Orlętami w walkach o swoje miasto w okresie wojny polsko-ukraińskiej 1918-1919 oraz w walkach o miasto i Kresy w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku; Ustalenie wschodnich granic Polski po I wojnie światowej; Powstanie Cmentarza Obrońców Lwowa.
Część książki stanowią opisy walk o niepodległość i polskość Lwowa oraz Kresów Południowo-Wschodnich; Szczególnie patriotyczny wysiłek młodzieży lwowskiej nazwanej później Orlętami w walkach o swoje miasto w okresie wojny polsko-ukraińskiej 1918-1919 oraz w walkach o miasto i Kresy w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku; Ustalenie wschodnich granic Polski po I wojnie światowej; Powstanie Cmentarza Obrońców Lwowa.
Chcąc uzyskać odpowiedź na pytanie o obecność Lwowian i Kresowian na Ślą-sku – w tym w Katowicach – trzeba wrócić pamięcią do II-giej wojny światowej. Jest wrzesień 1939 roku. Do Lwowa i na Kresy wkraczają wojska sowieckie. Przez dwa lata trwa bezkompromisowa likwidacja głównie polskiej inteligencji poprzez wywózki w głąb Rosji i aresztowania. Kolejny etap eksterminacji to rok 1941, po wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej do Lwowa wkraczają kolejni okupanci, tym razem Niemcy.
Teraz to oni dokonują działań eksterminacji Polaków poprzez aresztowania, rozstrzeliwania, w tym profesorów uczelni lwowskich, wywózki na roboty do Niemiec.Polaków na Kresach Południowo-Wschodnich, a byli to mieszkańcy województw: lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i w części wołyńskiego, ubywa w zatrważającym tempie. Grabiona i likwidowana jest ich Ojczyzna.
Teraz to oni dokonują działań eksterminacji Polaków poprzez aresztowania, rozstrzeliwania, w tym profesorów uczelni lwowskich, wywózki na roboty do Niemiec.Polaków na Kresach Południowo-Wschodnich, a byli to mieszkańcy województw: lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i w części wołyńskiego, ubywa w zatrważającym tempie. Grabiona i likwidowana jest ich Ojczyzna.
„W chwili, gdy wykreślano granice Europy, biedząc się nad pytaniem, jakie są granice Polski, Lwów wielkim głosem odpowiedział: Polska jest tutaj!” - Ferdynand Foch, marszałek Francji, Anglii i Polski; Doktor h.c. m. in. Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Pod koniec I wojny światowej, wraz z upadkiem monarchii Austriackiej, w połowie października 1918 roku parlamentarna reprezentacja ukraińska postanowiła na zjeździe we Lwowie o ukonstytuowaniu się Ukraińskiej Rady Narodowej, która przyjęła rezolucję o utworzeniu państwa ukraińskiego (Zachodnio-Ukraińska Republika Ludowa), w którego skład miała wejść wschodnia Galicja ze Lwowem aż po rzekę San. Z kolei z końcem października 1918 roku w Krakowie została utworzona Polska Komisja Likwidacyjna, która miała przyjechać do Lwowa i przejąć władzę nad całą Galicją, instalując się w jej ówczesnej stolicy. Wiadomość o tym przyśpieszyła wystąpienie Ukraińców; 1 listopada 1918 roku oddziały ukraińskie opanowały wiele ważnych obiektów publicznych, jak: Namiestnictwo, Sejm Galicyjski, Ratusz, Pocztę. Wprawdzie Ukraińcy przejęli władzę wojskową od austriackiej komendy wojskowej, a władzę cywilną od namiestnictwa, jednakże nie zdołali opanować całego Lwowa. Wówczas rozgorzały walki o miasto pomiędzy Polakami a Ukraińcami.
Pod koniec I wojny światowej, wraz z upadkiem monarchii Austriackiej, w połowie października 1918 roku parlamentarna reprezentacja ukraińska postanowiła na zjeździe we Lwowie o ukonstytuowaniu się Ukraińskiej Rady Narodowej, która przyjęła rezolucję o utworzeniu państwa ukraińskiego (Zachodnio-Ukraińska Republika Ludowa), w którego skład miała wejść wschodnia Galicja ze Lwowem aż po rzekę San. Z kolei z końcem października 1918 roku w Krakowie została utworzona Polska Komisja Likwidacyjna, która miała przyjechać do Lwowa i przejąć władzę nad całą Galicją, instalując się w jej ówczesnej stolicy. Wiadomość o tym przyśpieszyła wystąpienie Ukraińców; 1 listopada 1918 roku oddziały ukraińskie opanowały wiele ważnych obiektów publicznych, jak: Namiestnictwo, Sejm Galicyjski, Ratusz, Pocztę. Wprawdzie Ukraińcy przejęli władzę wojskową od austriackiej komendy wojskowej, a władzę cywilną od namiestnictwa, jednakże nie zdołali opanować całego Lwowa. Wówczas rozgorzały walki o miasto pomiędzy Polakami a Ukraińcami.